انجام پروژه و کسب درآمد در منزل

معلمان مطالعات اجتماعی نیز به همان اندازه که در سایر زمینه های محتوا با مشکلات انگیزشی دانش آموزان روبرو هستند. در حالی که هدف من در این مقاله بحث در مورد مشکلاتی نیست که منجر به عدم انگیزه می شود ، می خواهم چند دلیل را که معلمان ممکن است در حال حاضر بیش از گذشته در ایجاد انگیزه در دانش آموزان مشکل داشته باشند ، پیشنهاد کنم.
یکی از مشکلات مشکلات انگیزشی ناشی از مشکلاتی است که در جامعه آمریکا در خانواده های آمریکایی زیاد یافت می شود. فقر ، طلاق ، خانواده های تک والدین و خانواده های ناکارآمد گاهی اوقات موقعیت هایی را ایجاد می کنند که باعث می شود جوانان زمان و توجه خود را بر روی مسائل شخصی تمرکز کنند تا موضوعات کلاس درس.

منبع دیگری از مشکلات انگیزشی ممکن است به طور متناقضی ناشی از موفقیت در سیستم مدارس دولتی باشد. تلاش برای نگهداری هرچه بیشتر دانش آموزان در مدرسه تا حدی موفق بوده است (برسی 1991). این امر باعث شده است دانش آموزانی در مدرسه باقی بمانند که در یک زمان یا ترک تحصیل کرده یا اخراج شده باشند. اگرچه هدف از نگه داشتن هرچه بیشتر دانش آموزان در مدرسه قطعاً شایسته است ، اما می تواند منجر به داشتن دانش آموزان بیشتری در کلاس درس شود که فاقد حس جهت و هدف هستند و در نتیجه انگیزه کمی برای یادگیری دارند.

با توجه به این که چالش ایجاد انگیزه در دانش آموزان ممکن است دشوارتر از گذشته باشد ، ادبیات مربوط به تحقیقات و تمرینات کلاسی مربوط به انگیزش اغلب از کیفیت روابط معلم و دانش آموز به عنوان یک متغیر مهم یاد می کند. روابط با کیفیت بالا می تواند دانش آموزان را برای یادگیری و انجام رفتارهای مخرب کمتر ترغیب کند (هاولی 1982 ؛ مورگانت 1991 ؛ اسپولدینگ 1992 ؛ ولودکوفسکی 1986).

در اینجا ده روش کاربردی و آسان برای بهبود روابط معلم و دانش آموز آورده شده است.

1. دانش آموزان را در اسرع وقت با نام آشنا کنید. دانش آموزان از این امر قدردانی خواهند کرد. ممکن است بخواهید یک برگه اطلاعات را در اولین جلسه کلاس توزیع کنید. این برگه می تواند از دانش آموزان نام آنها ، نامی را که ترجیح می دهند نام ببرند ، محل زندگی ، علایق یا سرگرمی ها ، تجربه موفقیت ، اهداف ، مکانهایی که بازدید کرده اند ، مشاغل نیمه وقت و غیره بپرسد.

بعد از اینکه دانش آموزان از اطلاعات موجود در برگه برای معرفی خود به دو یا سه دانش آموز دیگر که ممکن است در کلاس آنها را نشناسند استفاده کنند ، می توانید از آنها بخواهید قبل از کل کلاس حاضر شوند و خود را معرفی کنند. همانطور که دانش آموزان این کار را انجام می دهند ، شما فرصتی خواهید داشت که در یک زمان روی یک دانش آموز تمرکز کنید. ممکن است بخواهید از تصاویر برای کمک به شما در یادآوری هر دانش آموز با ارتباط دادن برخی از تصاویر خاص که بر اساس نام دانش آموز است استفاده کنید. همچنین ممکن است بخواهید برخی سوالات بعدی را بپرسید. این امر نه تنها به شما امکان می دهد تا با هر دانش آموز بیشتر آشنا شوید ، بلکه علاقه خود را نیز نسبت به آنها بیان می کنید.

اگر در حال تدریس کلاس تاریخ هستید ، ممکن است از دانش آموزان بخواهید که در برگه اطلاعاتی که در بالا توضیح داده شد ، مکانهای تاریخی مشهوری را که بازدید کرده اند ، ذکر کنند. بسیاری از دانش آموزان از مکانهای تاریخی مانند خانه های رئیس جمهور (به عنوان مثال ، کوه ورنون یا مونتیچلو) ، شهرها (به عنوان مثال ، واشنگتن ، دی سی ، یا بوستون) ، یا مکانهایی که برای ایجاد مجدد یا حفظ گذشته طراحی شده اند (به عنوان مثال ، مستعمره پلیموت در ماساچوست) این امر به شما این امکان را می دهد که به دانش آموزان کلاس اجازه دهید در مورد این مکانها صحبت کنند اگر و وقتی آنها به عنوان کلاس شما درس می دهند. همچنین ممکن است دانش آموزان چیزهایی (به عنوان مثال ، تصاویر ، نوارهای ویدئویی ، نقشه ها) به دست آورده باشند که می توانید در درس خود بگنجانید تا برای کلاس جالب تر و واقعی تر شود. ممکن است اجازه دهید دانش آموزی که مورد را جمع آوری کرده است آن قسمت از درس را ارائه دهد. صرف نظر از این ، این می تواند به شما و دانش آموزان کمک کند تا با یکدیگر در ارتباط با علایق و تجربیات ، یکدیگر را بیشتر بشناسید و امیدواریم یکدیگر را دوست داشته باشید.

2. با برخی از مسائل شخصی در مورد هر دانش آموز آشنا شوید. استفاده از نظرسنجی که قبلاً توضیح داده شد یکی از راه های رسیدن به این هدف است. فعالیت دیگر این است که از زمان در شروع و پایان کلاس ، بعد از آزمون ، قبل از تعطیلات ، یا بعد از تعطیلات فقط برای صحبت و گوش دادن به دانش آموزان استفاده کنید. از دانش آموزان در مورد تعطیلات آخر هفته ، اهداف و آرزوها و نظرات خود در مورد رویدادهای محلی ، ملی و جهانی بپرسید. آنچه شما در مورد آن صحبت می کنید احتمالاً اهمیت کمتری نسبت به این واقعیت دارد که به اندازه کافی برای پرسیدن و گوش دادن به آن علاقه داشتید.

در تلاش برای بهبود فضای کلاس درس و ایجاد روابط بهتر معلم و دانش آموز ، از تمرکز بر پاسخ به سوالات واقعی یا آزمایش دانش دانش آموزان هنگام بحث در مورد رویدادهای جاری ، اجتناب کنید. در عوض ، از آنها س opinionالات نظری بپرسید. هدف این است که دانش آموزان را وادار به مشارکت کنند ، احساس کنند که آنها اعضای ارزشمند کلاس هستند و نظرات آنها ارزشمند است-نه اینکه نمره تعیین کنند.

3. بحث تجزیه و تحلیل ارزشها را در مورد برخی رویدادها یا موضوعات جاری انجام دهید. در این فعالیت ، مهم است که قوانین خاصی رعایت شود. اطمینان حاصل کنید که وقتی کسی صحبت می کند ، همه به سخنگو گوش می دهند. ممکن است دانش آموزان برای روشن شدن آنچه که دانش آموز می گوید س questionsالاتی بپرسند ، اما نمی توانند سخنران را به چالش بکشند یا با آن مخالفت کنند. گل میخ دیگر

رابطه بین دانش آموز و معلم نقش مهمی در مسیر موفقیت تحصیلی و رشد اجتماعی کودک دارد. ایجاد رابطه مثبت با معلم به دانش آموز کمک می کند تا در محیط کلاس احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته باشد.
Thumbnails.jpg

در نتیجه ، دانش آموزان بیشتر در کلاس شرکت می کنند و از نظر تحصیلی خود را به چالش می کشند. مطالعات نشان می دهد معلمانی که احساس می کنند درگیر دانش آموزان پرشوری هستند که به طور فعال در روابط خود با آنها کار می کنند ، نمره کامل بالاتری نسبت به سایرین دارند. دنبال کردن یک رابطه قوی با یک معلم از اولین روز مدرسه بسیار مفید است.

رابطه دانش آموز/معلم سنگ بنایی در فرایند بلوغ اجتماعی دانش آموز است. ایجاد یک رابطه مثبت با یک شخصیت غیر والدین به دانش آموزان اجازه می دهد تا خود را تعریف کنند ، با محیط خود سازگار شده و هوش هیجانی و اجتماعی خود را رشد دهند. جسارت و عزم و اراده لازم است که با یک معلم به صورت خصوصی صحبت کنید و به او اطلاع دهید که عملکرد خوب در کلاس برای آنها چقدر اهمیت دارد و معلمان برای این گسترش و نشان دادن بلوغ ارزش قائل هستند.

به گفته پیتر ریدل ، کارشناس آموزش 37 ساله و بنیانگذار ELTC ، "روابط مثبت با معلمان تبدیل به بازی برای بچه ها می شود. به عنوان یک متخصص 37 ساله در یادگیری ، من با هزاران کودک کار کرده ام-بسیاری از آنها در ابتدا دچار استرس دانش آموزان A بودند ، در حالی که دیگران برای Bs و Cs مبارزه می کردند. من با هزاران جوان و بزرگسال مبتلا به اختلالات یادگیری و رفتار کار کرده ام. موضوع مشترک با همه این افراد این است که هوش هیجانی زمانی افزایش می یابد که افراد برای انجام بهترین عملکرد و در میان یک محیط امن و ساختار یافته به چالش کشیده شوند. "

برای کودکی که در مدرسه تلاش می کند ، داشتن رابطه خوب با معلمان برای موفقیت آنها بسیار مهم است. این امر غیرعادی نیست برای کودکانی که از نظر تحصیلی تلاش می کنند تا چالش برانگیزترین روابط را با معلمان خود داشته باشند ، که فقط مشکلات آنها را با عملکرد بیشتر تقویت می کند. پیتر در ادامه گفت: "هر زمان که با این نوع دانش آموزان کار می کنم ، دانش آموز را متقاعد خواهم کرد که هر روز بر ایجاد روابط با معلمان خود کار کند ، و به آنها کمک می کند تا معلم را به نحو مثبتی درگیر کنند تا نمرات اضافی کسب شده را کسب کنند. رابطه خوب با معلمان تمام تعامل من با صحبت در مورد رابطه با معلمان و راههای بهبود آنها آغاز می شود. "

    تغییر نگرش و اعتقادات فرزند شما در مورد رابطه آنها با معلمان ، مهمترین کاری است که می توانید برای بهبود تحصیلات فرزند خود انجام دهید.

وقتی-با وجود تلاش های ما-روابط بهبود نمی یابد ، من فکر می کنم که ما در نظر گرفتن گزینه واگذاری مجدد کلاس موجه هستیم. برای برخی از کودکان ، چیزهای زیادی در خطر است.

و برای بقیه ما ، وقت آن است که در نحوه سازماندهی مدارسمان تجدید نظر کنیم.

به عنوان مثال ، آیا آموزش اولیه برای کودکان خردسال به طور طبیعی بی نظم است؟ مخصوصا پسرهای جوان؟

در سالهای اولیه تحصیل ، دختران در زمینه توجه ، پشتکار ، کنترل ضربه و مهارتهای اجتماعی از پسران بهتر عمل می کنند (مک واین و همکاران 2004 ؛ ریم-کافمن و همکاران 2009). در نتیجه ، سازگاری دختران با مدرسه آسان تر می شود ، این می تواند توضیح دهد که چرا دختران بیشتر با معلمان روابط با کیفیت بالا ایجاد می کنند (مولولا و همکاران 2012).

آیا ما به سادگی این را به عنوان روش جهان می پذیریم یا تصمیم می گیریم ماهیت مدرسه اولیه را تغییر دهیم تا همکاری و پیروی از قوانین برای کودکان ساده تر شود؟

و در مورد سیاست های مدرسه که مانع از ارائه اطمینان جسمانی به دانش آموزانشان - مانند ضربه زدن به شانه - می شود ، چطور؟ آیا چنین قوانینی در توسعه روابط با کیفیت دانش آموز و معلم تداخل ایجاد نمی کند؟

در مورد انتظارات مدارس معمولی و متوسطه - جایی که دانش آموزان از کلاس درس به کلاس دیگر مشغول هستند ، به ندرت فرصتی برای ایجاد روابط شخصی با معلمان خود پیدا می کنند؟ آیا ما دانش آموزان را از منابع مهم انگیزش و تاب آوری محروم می کنیم؟

اینها سوالاتی است که ارزش پرسیدن دارد.

منابع: روابط دانشجو و معلم

Ahnert L، Milatz A، Kappler G، Schneiderwind J، and Fischer R. 2013. تاثیر روابط معلم و کودک بر عملکرد شناختی کودک همانطور که توسط یک الگوی اولیه بررسی شده است. Dev Psychol. 49 (3): 554-67.

Ahnert L، Harwardt-Heinecke E، Kappler G، Eckstein-Madry T، and Milatz A. 2012. روابط دانش آموز و معلم و جو کلاس درس در کلاس اول: چگونه آنها با تنظیم استرس دانش آموزان ارتباط دارند؟ Hum Dev را وصل کنید. 14 (3): 249-63.

باربر BK و اولسن JA. 2004. ارزیابی مراحل گذار به دبیرستان و راهنمایی. مجله تحقیقات نوجوانان. 19: 3-30.

Batruch A، Autin F، Bataillard F، and Butera F. 2018. انتخاب مدرسه و تقسیم طبقه اجتماعی: چگونه ردیابی به بازتولید نابرابری ها کمک می کند. بولتن شخصیت و روانشناسی اجتماعی.

Broeckelman-Post MA، Tacconelli A، Guzmán J، Rios M، Calero B and Latif F. 2016. سوء رفتار معلم و تأثیرات آن بر علاقه و دانش آموزان در ارتباطات آموزشی ، 65 (2): 204-212 2016.

Buyse E ، Verschueren K ، Doumen S ، Van Damme J و Maes F. 2008. رفتار مشکل در کلاس درس و روابط معلم و کودک در مهد کودک: نقش تعدیل کننده جو کلاس. J Sch Psychol. 46 (4): 367-91.

Christian Elledge L ، Elledge AR ، Newgent RA و Cavell TA. 2015. مخاطرات اجتماعی و قربانی شدن همسالان در کودکان دبستانی: نقش حمایتی روابط معلم و دانش آموز. J غیر عادی Child Psychol. 4 سپتامبر 2015 [Epub قبل از چاپ]

بنابراین سوگیری های اجتماعی می تواند موانع عمده ای را در توسعه روابط با کیفیت دانش آموز و معلم ایجاد کند. چگونه می توانیم مشکل را برطرف کرده و این بی عدالتی اساسی را برطرف کنیم؟

خبر خوب این است که سوگیری های ضمنی نیازی به نحوه رفتار ما ندارند. آنها فقط نشان دهنده واکنش های تکان دهنده ما هستند-نتایجی که ذهن ناخودآگاه ما به آن می رسد قبل از اینکه از ذهن مشورتی و آگاهانه خود برای بررسی این سوال استفاده کنیم.

بنابراین ما می توانیم واکنش های تکان خوردن خود را نادیده بگیریم ، اما باید به طور فعال بر خود نظارت داشته باشیم و تمرین کنیم که واکنش های اولیه خود را زیر سوال ببریم.

بعد چی؟ ما باید همدلی را تمرین کنیم و برای حل سوء رفتار درک شده ، رویکردی سازنده برای حل مشکلات اتخاذ کنیم.

هنگامی که جیسون اوکونوفوا و همکارانش مربیان راهنمایی را راهنمایی کردند تا سیاست های تنبیهی را با همدلی و حل مشکل جایگزین کنند ، روابط دانش آموز و معلم بهبود یافت. و نرخ تعلیق مدارس به نصف کاهش یافت (Okonofua et al 2016a).

استفاده از اصول "فرزندپروری مثبت" در کلاس درس می تواند به اطمینان از این که هر کودک از حمایت مورد نظر خود برخوردار است ، کمک کند.
5. ما باید به معلمان کمک کنیم شکاف فرهنگی را پر کنند

گاهی اوقات دانش آموزان و معلمان از یک پس زمینه فرهنگی هستند. اما اغلب اینطور نیست و این می تواند بر کیفیت ارتباطات تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال ، افراد از فرهنگ های مختلف احساسات را به طریقی متفاوت بیان می کنند و می تواند منجر به از دست دادن سیگنال ها شود.

وقتی محققان معلمان مهاجر ترکیه را با معلمان بومی هلندی مقایسه کردند ، دریافتند که معلمان مهاجر ترکیه بیشتر در کودکان مهاجر ترکیه اضطراب و افسردگی را تشخیص می دهند. معلمان بومی هلندی از همین نشانه ها استفاده نکردند (Crijnen و همکاران 2000).

و تفاوت های فرهنگی می تواند بر نحوه استفاده و تفسیر زبان تأثیر بگذارد و منجر به سوء تفاهم اساسی شود.

لیزا دلپیت ، پژوهشگر آموزشی که در سال 1988 در مورد ایالات متحده نوشت ، خاطرنشان کرد که معلمان آمریکایی سفیدپوست که او مشاهده می کرد به صورت دورانی به دانش آموزان خود خطاب می کردند. دستورالعمل های شفاهی به عنوان پیشنهاد یا س questionsال مطرح شد ، مانند "آیا این قیچی متعلق به اینجاست؟"

در مقابل ، دلپیت نوشت ، بسیاری از معلمان سیاه پوست پیام را مستقیماً بیان کردند (به عنوان مثال ، "قیچی را روی آن قفسه بگذار") و تفاوت ممکن است پیامدهای مهمی داشته باشد.

بچه هایی که برای پاسخگویی به دستورات صریح تربیت شده اند ، ممکن است س aال معلم را در مورد آنچه واقعاً بود ، تشخیص نداده باشند - یک فرمان محجبه. کودکانی که به دستورات غیرمستقیم عادت دارند ممکن است زبان ضروری ("این کار را بکن") خشن یا عصبانی تفسیر کرده باشند. در هر صورت ، احتمال سوء تفاهم و مشکل وجود داشت.

بنابراین باید بدانیم که تدریس آنقدرها هم که به نظر می رسد ساده نیست. معلمان باید با مفروضات فرهنگی دانش آموزان خود هماهنگ شوند و والدین باید در مورد سوء تفاهمی که درک می کنند با معلمان ارتباط برقرار کنند. صرف وقت و تلاش برای آگاهی از تفاوت های فرهنگی یک چیز مهم نیست. برای آموزش موفق بسیار مهم است

محققان نوسانات روزانه هورمون کورتیزول را تجزیه و تحلیل کردند ، زیرا بچه ها یک هفته معمولی را در مدرسه ابتدایی گذراندند. آنها دریافتند که اکثر بچه ها هفته مدرسه را با پروفایل هورمون های استرس نسبتاً عادی آغاز کردند ، اما با پیش رفتن هفته الگوهای غیر معمول خود را نشان دادند - این نشانه این است که این بچه ها تحت فشار هستند.

در مقابل ، زیرمجموعه ای از کودکان-بچه هایی که در روابط حمایتی و امن دانش آموز و معلم قرار دارند-الگوهای طبیعی هورمون استرس را در طول هفته حفظ کردند (آنهرت و همکاران 2012).

این نشان می دهد که روابط مثبت در کوتاه مدت ، حتی در بین کودکان دبستانی ، تأثیر قابل اندازه گیری دارد. و بیشتر هم هست.

کودکانی که در سالهای ابتدایی روابط با کیفیت معلم و دانش آموز را تجربه می کنند ، بعداً مشکلات رفتاری کمتری خواهند داشت (همره و پیاتا 2001 ؛ روداسیل و همکاران 2010).

آنها در کلاس درس مشارکت بیشتری نشان می دهند (وو و همکاران 2010 ؛ هیوز و همکاران 2012) و مهارت های زبانی بهتری را توسعه می دهند (Spilled et al 2015؛ Schmitt et al 2012؛ Maldonado-Carreño and Votruba-Drzal 2011).

همچنین شواهدی وجود دارد که روابط حمایتی دانش آموز و معلم بر نحوه برخورد بچه ها توسط همسالان تأثیر می گذارد.

در مطالعه ای بر روی 336 کودک مدرسه ای آمریکایی ، کودکانی که در آغاز سال تحصیلی توسط همسالان خود طرد شده بودند ، بعداً در صورت داشتن روابط بهتر از متوسط ??با معلمان خود ، زورگویی کمتری را تجربه کردند (کریستین الجد و همکاران 2015).

آیا می توانیم همه این نتایج شاد را به روابط دانش آموز و معلم نسبت دهیم؟ لازم نیست. معلمان مانند بقیه انسان هستند. آنها می توانند روابط مثبت خود را با کودکانی که همکاری می کنند ، توجه می کنند و از نظر اجتماعی ماهر هستند ، آسان تر نگه دارند.

علاوه بر این ، بچه هایی با مهارت های کلامی قوی و سطوح بالای خودکنترلی در هر دو زمینه اجتماعی و تحصیلی موفق تر هستند.

بنابراین نمی توان فرض کرد که روابط مثبت دانش آموز و معلم باعث تعامل بهتر در کلاس یا مشکلات رفتاری کمتر می شود. گاهی اوقات برعکس است
روابط دانش آموز-معلم-دقیقه-توسط-monkeybusinessimages-istock-200x177-min.jpg

اما محققان به خوبی از این پیچیدگی ها آگاهی دارند و سعی می کنند آنها را در نظر بگیرند.

روابط دانش آموز و معلمان در سالهای اولیه نتایج را پیش بینی می کند ، حتی پس از آنکه محققان ویژگیهای اصلی کودک مانند نقص توجه ، سرپیچی ، وضعیت اقتصادی اجتماعی و ضریب هوشی را کنترل کردند (همره و پیاتا 2001 ؛ روداسیل و همکاران 2010 ؛ وو و همکاران 2010 ؛ هیوز و همکاران 2012).

کودکان از روابط با کیفیت دانش آموز و معلم بهره مند می شوند: کودکان خردسال معلم خود را احاطه می کنند در حالی که او چیزی را روی کاغذ نشان می دهد. عکس از جانی برایسون.

روابط حمایتی دانش آموز و معلم باعث افزایش پیشرفت می شود و کودکان را از تأثیرات استرس محافظت می کند. اما بسیاری از دانش آموزان فرصت ایجاد چنین پیوندهایی را ندارند. ما چه کمکی میتوانیم بکنیم؟

تصور کنید 120 کودک ، کودکان شش ساله روی رایانه نشسته اند.

به عنوان بخشی از آزمایش ، بچه ها یک سری آزمایش های شناختی را انجام می دهند.
142xNxComputer-lab-monkeybusinessimages-istock.jpg.pagespeed.ic.2kmqEb_BCt.jpg

اما محققان سعی نمی کنند بفهمند چه کسی باهوش تر است. آنها سعی می کنند دریابند که آیا روابط دانش آموز و معلم بر طرز فکر بچه ها تأثیر می گذارد یا خیر.

بنابراین محققان از تمام معلمان کودکان عکس گرفته اند. و درست قبل از ارائه یک مشکل جدید برای حل ، هر کودک چهره معلم خود را نشان می دهد.

تصویر فقط برای یک ثانیه ظاهر می شود ، بازه زمانی بسیار کوتاهی که بچه ها حتی از آنچه دیده اند آگاه نیستند. غیرعلمی است اما این تأثیر دارد ، زیرا کودکانی که دارای روابط نزدیک و دوست داشتنی معلم هستند - برخلاف روابط دوردست - بسیاری از مشکلات را سریعتر حل می کنند (Ahnert et al 2012).

این رابطه حتی زمانی که بچه های یک کلاس را مقایسه می کنید ، برقرار می شود. بنابراین این فقط در مورد تفاوت برنامه درسی یا سایر ویژگی های کلاس نیست.

به نظر می رسد در مورد چیزی خاص تر است ، چیزی که مخصوص هر رابطه دانش آموز و معلم است. و ممکن است عواقب طولانی مدت داشته باشد.

در هفته های بعد ، کودکان-بچه های آلمانی که در آنچه انگلیسی زبانان می گویند "پیش دبستانی" یا "مهد کودک" شرکت می کردند-اولین سال ابتدایی خود را آغاز می کنند.

محققان تعجب می کنند. آیا روابط قدیمی هنوز اهمیت دارد؟ آیا روابط جدید با سرعت حل مسئله نیز مرتبط است؟

برای پاسخ به این سوالات ، لیزلوت آنهرت و همکارانش 5-6 ماه بعد دوباره بسیاری از بچه ها را آزمایش می کنند-این بار با عکس معلمان قدیمی ، پیش دبستانی و معلمان جدید و ابتدایی. چه اتفاقی می افتد؟

تصاویر پنهان معلمان حمایتی پیش دبستانی هنوز تأثیر مثبتی دارند. تصاویر معلمان حامی مدرسه ابتدایی چنین نیست.

تاثیر روابط دانش آموز و معلم

آزمایش هایی مانند این ، شهود ما را تقویت می کند. روابط امن و حمایتی به ویژه برای کودکان خردسال اهمیت دارد و ممکن است عواقب گسترده ای داشته باشد.

اما بچه های بزرگتر چطور؟ به نظر می رسد آزمایشات آلمانی با این ایده که معادله شخصی با بزرگتر شدن کودکان اهمیت چندانی ندارد مطابقت دارد. اما توضیحات دیگری نیز وجود دارد.

اکثر کودکان در این مطالعه سالها معلمان پیش دبستانی خود را می شناختند - بسیار بیشتر از آنچه که معلمان دبستان خود می شناختند. شاید بچه ها برای احساس ارتباط شخصی به زمان بیشتری نیاز داشته باشند.
xHug-Julio-Nohara-wikimedia-commons-medium-jpg.jpg.pagespeed.ic.xq3NjoK8N7.jpg

و در اینجا یک احتمال دیگر وجود دارد: روابط دانش آموز و معلم ، حتی روابط دوستانه و حمایتی ، هنگام حرکت کودکان از پیش دبستانی به دبستان ، جنبه جسمانی کمتری دارد. آیا ممکن است بچه ها به خاطر آن رنج ببرند؟ با توجه به آنچه در مورد مزایای لمس محبت آمیز شناخته شده است ، به نظر می رسد که قابل قبول است.

اما صرف نظر از نحوه محاسبه این نتایج "سرعت حل مسئله" ، باید به خاطر داشته باشیم:

روابط ایمن و حمایتی دانش آموز و معلم با انواع تأثیرات مفید مرتبط است و این فراتر از پیش دبستانی ادامه می یابد.

به عنوان مثال ، همان محققانی که آزمایشات "معلم غیرعلمی" را انجام دادند ، سطح هورمون استرس کودکان را نیز اندازه گیری کردند.